Luc Rabaey photography

 

Unpredictable Meanings - Conceptual

Photographs are not determined. And only partially identified. Images get other meanings depending on the context in which they are placed.

Photography describes not reality only. When organizing images create a new magic visual language. Unexpectedly connections between images are created, regardless the scale of the objects. The original content of the images is out of sight. They manifest themselves in a formal way in the first place. They exhibit themselves as structures and patterns.

 

 

Why should I Leave You, to Wound Myself upon the Sharp Edges of the Night? - Photo Essay

 

De titel en inspiratie voor de serie is het slotakkoord van het gedicht Taxi van de Amerikaanse dichteres Amy Lowell (1874 - 1927). In de nacht schuilt een paradox. Er heerst een zekere dreiging, maar tegelijk ook een verlokkelijke schoonheid. In de nacht zijn de straten leger en is het lastig kijken. Maar precies hierdoor is er ook zo veel te zien, wordt men zich bewust van het kijken zélf. Er doemt iets op uit de duisternis. Wat aanvankelijk wazig is lijkt scherper te worden, contouren krijgen vorm, betekenissen ontstaan. Het licht doet stil, maar vastberaden zijn werk. De foto’s vertellen over de esthetiek van de verschijning. Precies door de onscherpte krijgen de beelden intensiteit, levendigheid en energie. De fotograaf ontpopt zich als observator van geïsoleerde fragmenten en flarden van de werkelijkheid. Hij toont niet de scherpe onweerlegbaarheid, maar een nagelaten spoor tussen daarnet en zo meteen. Een bewogen beeld, een visueel gedicht: een ritmische, associatieve vertelling.

 

LIQUORS, TATTOOS, REPTILES AND A BIG BLUE SKY - Conceptual

 

In de herkenbare, bevreemdende landschappen liggen enkele bepalende aspecten van de hedendaagse Amerikaanse cultuur besloten. De Big Blue Sky is metafoor voor de American Dream, de Liquors, Tattoos en Reptiles voor de manier waarop de samenleving de droom gestalte geeft. De beelden zijn het resultaat van een conceptuele road trip van San Diego naar Las Vegas. De fotograaf toont de kenmerken van de semi-urbane omgeving, maar onderzoekt ook hoe mende complexiteit van de informatie kan structureren en een verbindende beeldtaal kan ontwikkelen. Hij schenkt aandacht aan de afstand tot het landschap, het camerastandpunt, de inval van het zonlicht, de aanwezigheid van schaduwen, de verdeling van het beeldvlak, de positionering van verticale en horizontale elementen.

 

 

 

RECONSTRUCTION OF THE REAL - Conceptual

 

A survey on the real. And on the intermediating role of photography. Images beyond streetphotography. Beyond documentary. Beyond any genre. The approach: not ‘the moment’ or ‘specific content’ is the trigger but a simultaneous attention for all relevant ‘hidden’ objects of cultural and social environment and the relation between humans and society. More specifically, the interactions of the formal appearance of these elements on different levels, the attraction of a playful composition, color and light, complexity, the amazing detail, away from the obvious. All at the right moment of course. Breaking the traditional approach of the unicity of the photographic genres, the series present images that can be considered as a combination of the genres. The photographs are human streetscene, urban landscape and still life at the same time. Impressions refering to a kind of abstraction.

Reality is confusing. It has no well-defined identity. A confusing combination of images of reality, could it be a relevant and interesting photographic answer? Rather than a series of images that are similar to each other, refering to acceptable visibility, making the viewers feel themselves at ease. In this context the role of the photographer as intermediator between chaos and the gaze of the spectator comes in the spotlight. Should he present a simplifyed, sorted, labeled, harmonized, controlled, so evident reality? Or just show the different aspects of an unmarked and –photographicly spoken- re-constructed reality? Should he questioning or defining? Open or close the debate?

All pictures are upright. Framing upright requires a different view of environment, assumes a new way to depict. It implies once more a reconstruction of the real. To re-construct you need to de-construct chaotic reality first. Not literally or in a slow, analytical way, but as a vision in which you de-construct and re-construct at the same moment, in one overarching view.                              

Reconstruction concerns compression of the different layers in the real into a two-dimensional image.

 

 

CRITICAL TENSION AREA - Urban Life

 

Fotografie van het ‘moment décesif’, met aandacht voor het moment waarop onbekenden andere onbekenden bekijken. De fotograaf toont het resultaat van spontane opnames waarbij niets is geënsceneerd. Dit levert ambivalente beelden op: èn herkenbaar èn mysterieus. De beelden roepen een zekere spanning op. Het lijkt alsof er zich een zekere intrige afspeelt, maar misschien is dit slechts schijn. Daarmee maakt de fotograaf meteen ook een statement over het waarheidsgehalte van de straatfotografie.

 

 

HOLY BLOOD BEHIND THE SCENES - Documentary

 

De theatraliteit van het hele gebeuren weet de fotograaf visueel te vertalen, zonder hierbij in de cliché’s te vervallen. Hij neemt ons mee achter de schermen van het hele gebeuren. De pittoreske of folkloristische elementen aan de rand van het processiegebeuren neemt hij mee op in zijn verhaal: de talloze repetities, het gladstrijken van de plooien in de kostuums, het maquilleren van de verschillende figuranten, het klaarmaken van de Brabantse trekpaarden, enz. Als toeschouwer zien we nu eens komische, anekdotische situaties, en dan weer bevreemdende scènes waarbij de vage lijn tussen realiteit en fictie wordt bewandeld. Werkelijk niets ontgaat het observerende oog van de fotograaf. Luc Rabaey is geenszins een oppervlakkig kijktoerist, maar een diepgaande kijker. Hij is een mens die de tijd neemt om verliefd te worden op de stad en zijn tradities. Zijn fotografie vraagt dan ook om een actieve kijker die mee op zoek gaat naar de details en het verhaal.

Hij beheerst bovendien het métier. Hij weet welke compositie werkt en kiest hierbij zeer bewust voor het juiste objectief, de correcte diafragma, enz. Zodoende weet hij heel juist de taal, de gevoeligheden en de betekeniswereld van de Heilig Bloedprocessie te vatten. Sofie Crabbé

 

 

PRESENT ABSENCE - Conceptual

 

De serie ‘Present Absence’, portretteert vrouwen met dementie.                                                           

De portretten bevragen de identiteit van de vrouwen, maar tegelijk ook de identiteit van plaats en tijd. Ze roepen de herinnering op aan tijden met toekomst en verlangen, maar tonen evengoed de kille realiteit van de eindigheid. Het zijn paradoxale beelden: ze tonen de Aanwezige Afwezigheid. Ze houden zich op in de zone waar observatie en verbeelding gelijktijdig aanwezig zijn. De beelden zijn ook metafoor voor het existentiële isolement en de sociaal-culturele ontworteling.

Tenslotte zijn de portretten ook ambivalent: de vrouwen zijn nadrukkelijk onder de aandacht gebracht. Ze worden getoond als modellen, maar ze vertonen geen pose. Hun blikken spreken een vreemde, maar klare taal.